NIP europejski

NIP europejski, czyli NIP-UE to numer identyfikacji podatkowej, który nadawany jest podatnikom zamierzającym dokonywać transakcji wewnątrzwspólnotowych.

NIP europejski składa się ze standardowego numeru NIP nadanemu przedsiębiorcy przy rejestracji działalności gospodarczej i przedrostka „PL”.  Przedrostek „PL” jest identyfikacją państwa przedsiębiorcy posługującego się określonym NIP-UE.

NIP europejski nadawany polskim przedsiębiorcom ma zatem format  PLXXXXXXXXXX, czyli przedrostek PL i 10 cyfr standardowego numeru NIP przedsiębiorcy.

NIP europejski ma zastosowanie w transakcjach z krajami należącymi do Unii Europejskiej, a do jego posiadania zobligowani są czynni podatnicy VAT w przypadku wykonywania określonych rodzajów transakcji na terenie Unii Europejskiej takich jak:

• wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów (WDT), czyli sprzedaży towarów na rzecz kontrahentów z Unii Europejskiej;
• wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów WNT), czyli zakup towarów od kontrahentów z Unii Europejskiej;
• sprzedaż usług na rzecz kontrahentów z Unii Europejskiej, dla których nabywca ma obowiązek rozliczenia podatku VAT;
• zakup usług od kontrahentów z Unii Europejskiej, do których stosuje się art. 28b ustawy o podatku od towarów i usług, czyli gdy to polski nabywca ma obowiązek rozliczenia podatku VAT w Polsce.

Polski przedsiębiorca, który zamierza dokonać przynajmniej jednej z powyższych czynności ma obowiązek rejestracji do VAT-UE przed dokonaniem pierwszej w wymienionych czynności.

Dzięki rejestracji do VAT-UE, przedsiębiorca będzie miał możliwość posługiwania się NIP-em europejskim. Należy pamiętać, aby dokonując powyższych transakcji, podając dane firmowe kontrahentem z Unii Europejskiej zawsze używać numeru NIP europejskiego, czyli numeru identyfikacji podatkowej poprzedzonym kodem „PL”.

W jaki sposób dokonać rejestracji do VAT-UE?

W celu rejestracji do VAT-UE należy złożyć formularz VAT-R z wypełnioną częścią C.3 „Informacje dotyczące wykonywania transakcji wewnątrzwspólnotowych”, w której przedsiębiorca deklaruje zamiar wykonywania czynności wewnątrzwspólnotowych.

Czynni podatnicy VAT w celu rejestracji jako podatnik VAT-UE i tym samym uzyskania NIP europejskiego zaznaczają pole 59.

Po zarejestrowaniu jako podatnik VAT-UE, właściwy urząd skarbowy nadaje przedsiębiorcy NIP europejski, którym od tej pory podatnik posługuje się dla potrzeb rozliczenia transakcji z kontrahentami z innych krajów Unii Europejskiej. Od tego momentu podatnik jest widoczny w bazie Vies on-the-Web – European Commission (europa.eu) (System Wymiany Informacji o VAT).

Formularz VAT-R składa się we właściwym urzędzie skarbowym, wniosek można złożyć osobiście, wysłać pocztą lub złożyć elektronicznie – jako załącznik do wniosku o wpis działalności do CEIDG lub wniosku o zmianę wpisu w CEIDG bądź przez Portal Podatkowy.
Przedsiębiorcy, którzy dokonali już wcześniej rejestracji jako podatnik VAT czynny bądź zwolniony na formularzu rejestracyjnym VAT-R, a w późniejszym terminie zamierzają dokonać rejestracji jako podatnik VAT-UE składają aktualizację na formularzu VAT-R.

Informacja podsumowująca VAT-UE i plik JPK_V7

VAT-UE to informacja podsumowująca transakcje wewnątrzwspólnotowa dokonane przez podatnika w danym okresie. Czynny podatnik VAT sporządza i składa VAT-UE w każdym miesiącu, w którym miała miejsce przynajmniej jedna z następujących transakcji:

• wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów (WNT);
• wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów (WDT);
• sprzedaż usług na rzecz kontrahentów z Unii Europejskiej, dla których nabywca ma obowiązek rozliczenia podatku VAT.

Zwróćmy uwagę, że dokonane transakcje zakupu usług od kontrahentów z Unii Europejskiej, do których stosuje się art. 28b ustawy o podatku od towarów i usług, czyli wówczas gdy to polski nabywca ma obowiązek rozliczenia podatku VAT w Polsce nie podlegają wykazaniu w informacji podsumowującej VAT-UE.

Pamiętajmy jednak, że dokonując tego typu transakcji podatnik ma obowiązek zarejestrować się jako podatnik VAT-UE i posługiwać się NIP-em europejskim.

Należy mieć na uwadze, że formularz VAT-UE, czyli informacja podsumowująca o dokonanych wewnątrzwspólnotowych transakcjach, jak sama nazwa wskazuje ma charakter podsumowującym. VAT-UE nie jest deklaracją podatkową, a dokumentem sprawozdawczym, z którego nie wynika podatek VAT do zapłaty. Podatek VAT do zapłaty wynika natomiast ze złożonego pliku JPK_V7M / JPK_V7K.

Czynni podatnicy VAT rozliczający się w okresach miesięcznych składają plik JPK_V7M (część ewidencyjną i deklaracyjną), natomiast czynni podatnicy VAT rozliczający się kwartalnie składają plik JPK_V7K (za każdy miesiąc przekazują część ewidencyjną, a za każdy kwartał część deklaracyjną).

W pliku JPK_V7M / JPK_V7K konieczne jest odpowiednie ujęcie NIP europejskiego.

Prefiks stosowany przed numerem NIP podatnika oznacza kod kraju nadania numeru za pomocą, którego podatnik (nabywca, dostawca lub usługodawca) jest zidentyfikowany na potrzeby podatku lub podatku od wartości dodanej, w pliku JPK_V7M / JPK_V7K prefiks ten należy ująć w polu KodKrajuNadaniaTIN.

Załóż konto, aby wygodnie tworzyć i wysyłać pliki JPK

W objaśnieniach Ministerstwa Finansów wyjaśniono jak w pliku JPK_V7 wypełnia się pola NrKontrahenta i KodKrajuNadaniaTIN oraz NrDostawcy i KodKrajuNadaniaTin.

Zasady wypełniania pól NrKontrahenta i KodKrajuNadaniaTIN oraz NrDostawcy i KodKrajuNadaniaTIN w przypadku transakcji:

1. krajowej – należy wypełnić NrKontrahenta i NrDostawcy. Natomiast umieszczanie kodu „PL” w polu KodKrajuNadaniaTIN nie jest obligatoryjne – zarówno po stronie podatku należnego, jak i naliczonego. Oznacza to, że jeśli faktura będzie zawierać takie dane, podatnik może, lecz nie musi wpisać kod „PL”,
2. unijnej – w przypadkach gdy przepisy ustawy o VAT i regulacje prawne dot. podatku od wartości dodanej w kraju kontrahenta/dostawcy nakładają obowiązek posługiwania się numerem identyfikacji podatkowej, który jest poprzedzony kodem literowym kraju nadania tego numeru, należy wypełnić pola NrKontrahenta i KodKrajuNadaniaTIN oraz odpowiednio NrDostawcy i KodKrajuNadaniaTIN. W pozostałych przypadkach należy wypełnić pole NrKontrahenta lub NrDostawcy (nie ma obowiązku wypełniania pola KodKrajuNadaniaTIN w przypadku braku takich danych). Natomiast jeśli z danych zgromadzonych przez podatnika można określić ten kraj – to kod należy podać,
3. poza UE – należy wypełnić NrKontrahenta i NrDostawcy wyłącznie w sytuacji, gdy kontrahent podał ten numer. Jeżeli nie podał – należy wpisać „Brak”. Natomiast pole KodKrajuNadaniaTIN uzupełnia się, jeżeli dane zgromadzone przez podatnika pozwalają na wypełnienie tego pola. W przypadku trudności z ustaleniem kodu kraju pole może pozostać puste.

Artykuł przygotowany przez naszą specjalistkę Karolinę Szopa