Podatek liniowy w Nowym Ładzie

26 lipca 2021 roku rząd przedstawił projekt ustawy wprowadzającej wiele zmian w ustawach podatkowych i ubezpieczeniowych. Wielokrotnie apelowano, aby wprowadzenie Nowego Ładu zostało przesunięte o rok, jednak rząd nie zważając na sprzeciw przedsiębiorców, przegłosował reformę podatkową. Aktualnie ustawa czeka na podpis prezydenta, możemy zatem spodziewać się, że zmiany wejdą w życie już od 1 stycznia 2022 roku.

Kiedy możemy spodziewać się zakończenia procesu legislacyjnego?

W podatkach dochodowych oraz gdy zmiany są na niekorzyść podatników, zgodnie z polskimi regulacjami prawnymi konieczne jest co najmniej miesięczne vacatio legis, odnoszące się do okresu między publikacją nowelizacji w Dzienniku Ustaw a jej wejściem w życie. Proces legislacyjny Nowego Łady musi zakończyć się zatem przed 30 listopada 2021 roku, aby zachować 30-dniowe vacatio legis przed wejściem w życie niekorzystnych zmian podatkowych od 1 stycznia 2022 roku.

Nowy Ład zawiera wiele skomplikowanych i negatywnych regulacji. Przedsiębiorcy, księgowi i dostawcy oprogramowania wykorzystywanego do rozliczeń podatkowych potrzebują czasu na zapoznanie się z nowymi przepisami i wdrożenie zmian, tymczasem ustawa w dalszym ciągu nie została podpisana przez prezydenta i opublikowana w Dzienniku Ustaw.

Postulowano wprowadzenie rocznego vacatio legis w stosunku do wszystkich zmian zawartych w Nowym Ładzie powodujących zwiększenie obciążeń podatkowych, składkowych, administracyjnych i sprawozdawczych w celu umożliwienia przedsiębiorcom odpowiedniego przygotowania się do stosowania nowych przepisów. Sejm nie przychylił się do postulatu o wydłużenie vacatio legis dla Nowego Ładu, ustawa czeka na podpis prezydenta, a następnie publikację w Dzienniku Ustaw, co w praktyce oznacza że wprowadzenie reformy podatkowej od 1 stycznia 2022 jest już praktycznie przesądzone.

Od 1 stycznia 2022 roku wiele zmieni się dla wszystkich przedsiębiorców, jednak jedną z najbardziej poszkodowanych grup podatników po wprowadzeniu reformy wydają się osoby stosujące jako formę rozliczenia podatek liniowy.

Podatek liniowy

Podatek liniowy to preferencyjna forma opodatkowania pozwalająca na stosowanie jednolitej stawki podatkowej 19% do całości dochodów uzyskiwanych w ramach działalności gospodarczej. W przeciwieństwie do skali podatkowej, w podatku liniowym nie ma progów podatkowych. Podatnicy rozliczający się na zasadach ogólnych, po przekroczeniu pierwszego progu podatkowego zobowiązani są stosować inną, znacznie wyższą stawkę podatkową.

Podatek liniowy jest preferencją, przez co nie jest dostępny dla każdego podatnika. Przede wszystkim podatek liniowy mogą stosować osoby prowadzące działalność gospodarczą i tylko w odniesieniu do dochodów uzyskiwanych z tego tytułu. Podatku liniowego jako formy opodatkowania nie mogą wybrać przedsiębiorcy świadczący usługi na rzecz byłego lub obecnego pracodawcy w roku, w którym w tym samym zakresie świadczyli dla niego usługi ze stosunku pracy lub spółdzielczego stosunku pracy. Świadczenie usług na rzecz byłego lub obecnego pracodawcy w ramach spółki cywilnej także wyklucza stosowanie podatku liniowego w odniesieniu do dochodów danego wspólnika.

Ustalając podstawę opodatkowania, stosując podatek liniowy, przychód pomniejszamy o koszty jego uzyskania. Dodatkowo dochód może być obniżony o składki społeczne na własne ubezpieczenie przedsiębiorcy lub osób z nim współpracujących.

Obliczony w ten sposób podatek obniża się o część zapłaconych składek na ubezpieczenie zdrowotne. Aktualnie podstawą wymiaru składki zdrowotnej dla przedsiębiorców jest 75% przeciętnego miesięcznego wynagrodzenia w sektorze przedsiębiorstw w IV kwartale poprzedniego roku, włącznie z wypłatami z zysku. Przedsiębiorcy opłacają 9 % podstawy wymiaru składki zdrowotnej, a od podatku odliczają 7,75% podstawy wymiaru tej składki.

Realne obciążenie z tytułu składki zdrowotnej dla przedsiębiorcy wynosi zatem 1,25 % podstawy wymiaru. Niestety, od 2022 roku taki sposób ustalania zobowiązania podatkowego ulegnie zmianie. Podatnicy zostaną zobligowani do opłacania składki zdrowotnej od dochodu uzyskiwanego w ramach prowadzonej działalności i jednocześnie całkowicie stracą możliwość odliczenia jej od podatku.

Podatek liniowy w Nowym Ładzie

Po wprowadzeniu Nowego Ładu dla wielu przedsiębiorców stosujących podatek liniowy wzrosną obciążenia podatkowe. Nowy Ład zakłada także pozytywne zmiany dla podatników w postaci zwiększenia kwoty wolnej od podatku do 30 000 zł i podwyższenia drugiego progu do 120 000 zł, jednak z uwagi na specyfikę rozliczenia podatku liniowego pozytywne aspekty reformy podatkowej nie dotyczą przedsiębiorców stosujących jako formę opodatkowania podatek liniowy.

Wynika to z tego, że podatek liniowy charakteryzuje się stosowaniem jednolitej stawki podatkowej niezależnie od osiąganych dochodów.

W podatku liniowym nie ma progów podatkowych, podniesienie drugiego progu podatkowego dla liniowców nie ma więc żadnego znaczenia. Podwyższenie kwoty wolnej od podatku także nie wpłynie na zmniejszenie zobowiązania podatkowego dla liniowców, ponieważ przedsiębiorcom stosującym podatek liniowy kwota wolna od podatku nie przysługuje wcale.

Z drugiej strony liniowcy obarczeni zostaną negatywnymi zmianami reformy podatkowej w postaci zmiany sposobu ustalania wysokości składki zdrowotnej i likwidacji możliwości odliczenia części zapłaconej składki zdrowotnej od podatku. Brak jakiejkolwiek rekompensaty dla przedsiębiorców stosujących podatek liniowy w istocie oznacza realny wzrost obciążeń fiskalnych z 19% do 23,9%.

Składka zdrowotna dla liniowców

Jedyną pozytywną wiadomością dla przedsiębiorców stosujących jako formę opodatkowania podatek liniowy jest zmniejszenie stawki składki zdrowotnej z 9% do 4,9%. Pierwotnie projekt ustawy zakładał, że liniowcy w dalszym ciągu będą opłacać 9% podstawy wymiaru składki zdrowotnej, co oznaczałoby znaczny wzrost obciążeń podatkowych. Dla wielu z nich preferencyjny podatek liniowy stałby się nieopłacalny.

Po prezentacji projektu ustawy przedsiębiorcy apelowali o wprowadzenie zmian, obniżenie stawki składki zdrowotnej ma być odpowiedzią na postulaty podatników.

Jest to bezsprzecznie pozytywna zmiana w porównaniu do pierwotnego projektu ustawy, jednak trzeba mieć na uwadze, że liniowcy w dalszym ciągu odczują negatywne konsekwencje reformy podatkowej.

Począwszy od 2022 roku, przedsiębiorcy będą zobowiązani do ustalania podstawy wymiaru składki zdrowotnej co miesiąc. Podstawą wymiaru składki ma być dochód osiągany w ramach prowadzonej działalności gospodarczej. Nie oznacza to jednak, że strata w działalności to brak zobowiązania z tytułu składki zdrowotnej. Ustawodawcy wprowadzili minimalną wysokość składki zdrowotnej, która ma wynieść 9 % minimalnego wynagrodzenia w danym roku.

W 2022 roku minimalne wynagrodzenie to 3 010 złotych, w związku z czym minimalna kwota składki zdrowotnej wyniesie 270,90 zł.

Zmiana formy opodatkowania

Warto przeanalizować swoją sytuację, czy po wprowadzeniu Nowego Ładu bardziej opłacalną formą opodatkowania od podatku liniowego nie będą zasady ogólne, ryczałt od przychodów ewidencjonowanych lub karta podatkowa. Reforma podatkowa jest skomplikowana i wprowadza szereg zmian, część z nich jest pozytywna a część negatywna, w związku z tym trudno jednoznacznie stwierdzić jaka forma opodatkowania jest najkorzystniejsza dla osób prowadzących działalność gospodarczą.

Analiza opiera się na wielu czynnikach, takich jak rodzaj sprzedawanych towarów lub usług świadczonych w ramach prowadzonej działalności gospodarczej, osiągane przychody, ponoszone koszty, ewentualne inne źródła dochodów, przysługujące ulgi podatkowe itd. Każdy przedsiębiorca powinien samodzielnej dokonać analizy swojej sytuacji i podjąć decyzję o ewentualnej zmianie formy opodatkowania.

Przygotowaniu się do zmian nie sprzyja fakt, że Nowy Ład w dalszym ciągu nie został podpisany przez prezydenta i opublikowany w Dzienniku Ustaw. Czasu do końca roku jest coraz mniej, a przepisy skomplikowane, przed przedsiębiorcami nie lada wyzwanie dostosowania się do zmian.

Wybrana przez przedsiębiorcę forma opodatkowania nie musi obowiązywać przez cały okres prowadzenia działalności gospodarczej. Jeżeli podatnik uzna, że inna forma opodatkowania niż stosowana dotychczas będzie dla niego korzystniejsza może ją zmienić, ale pod warunkiem zachowania terminów wskazanych w przepisach.

W przypadku zmiany formy opodatkowania na skalę podatkową, podatek liniowy albo ryczałt od przychodów ewidencjonowanych, podatnik może dokonać zmiany formy opodatkowania w terminie do 20-stego dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym podatnik osiągnął pierwszy w roku podatkowym przychód lub do końca roku podatkowego, jeżeli pierwszy taki przychód został osiągnięty w grudniu roku podatkowego.

Wybór karty podatkowej jako nowej formy opodatkowania oznacza konieczność złożenia wniosku o zmianę formy opodatkowania najpóźniej do dnia 20-stego stycznia danego roku podatkowego.

Artykuł przygotowany przez naszą specjalistkę Karolinę Szopę.

Masz sugestię lub pomysł, co można zmienić lub ulepszyć w naszym oprogramowaniu, napisz do Nas, wszelkie pomysły są mile widziane!

O wszystkich funkcjach naszego programu dowiesz się na naszej stronie z cenami oraz z naszych podręczników, znajdziesz je pod tym adresem.

Jeśli potrzebujesz dodatkowych informacji, skontaktuj się z nami:

• pomoc@360ksiegowosc.pl
• +22 30 75 777
• lub napisz na czacie