Sprzedaż usług w UE

Łatwość nawiązywania kontaktów z kontrahentami zamieszkującymi lub posiadającymi siedzibę swojej firmy poza granicami Polski jest proste i szybkie. Ze względu na powszechność środków komunikacji elektronicznej, sprzedaż usług za granicę stała się bardzo popularna. Przed zawarciem takiej transakcji należy jednak zapoznać się z obowiązującymi przepisami, gdyż sprzedaż usług za granicę różni się od świadczenia usług na terenie kraju.

Rozliczenie sprzedaży usług do UE

Miejsce świadczenia usług to miejsce opodatkowania danej sprzedaży. W celu ustalenia miejsca świadczenia usług należy odnieść się do ustawy o VAT.

Art. 28b ustawy o VAT.

Zgodnie z nim miejscem świadczenia usług na rzecz podatnika:

• jest miejsce, w którym podatnik będący usługobiorcą posiada siedzibę;
• gdy usługi są świadczone dla stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej podatnika, które znajduje się w innym miejscu niż jego siedziba – miejscem świadczenie jest stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej;
• gdy usługobiorca nie posiada siedziby lub stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej – miejscem świadczenia jest miejsce, w którym posiada on stałe miejsce zamieszkania lub zwykłe miejsce pobytu.

Jest to ogólna zasada według, której ustalamy miejsce świadczenia usług, trzeba jednak mieć na uwadze, że dopuszczalne są pewne wyjątki. Ze szczególnym miejscem świadczenia usług mamy do czynienia w przypadku świadczenia usług transportowych, kulturalnych, sportowych, edukacyjnych, związanych z nieruchomościami, turystycznych, restauracyjnych i cateringowych.

Świadcząc usługi opodatkowane według zasad ogólnych, gdy usługobiorcą jest podatnik z UE wystawiamy fakturę VAT, na której powinien znaleźć się NIP UE sprzedawcy i nabywcy, czyli NIP z odpowiednim przedrostkiem przyporządkowanym dla danego kraju. Opodatkowanie usługi w kraju nabywcy oznacza, że polski przedsiębiorca nie wykazuje i nie rozlicza podatku VAT w Polsce. Stosujemy wówczas stawkę „np” i dodajemy adnotację o odwrotnym obciążeniu „reverse charge”. Takie usługi należy ująć w deklaracji VAT w pozycji „Dostawa towarów oraz świadczenie usług poza terytorium kraju” W przypadku, gdy dane świadczenia nie są zwolnione z VAT ani opodatkowane stawką 0%, a miejsce ich opodatkowania ustala się zgodnie z art. 28b ustawy o VAT, to transakcję sprzedaży wykazujemy także  w pozycji „W tym świadczenie usług, o których mowa w art. 100 ust. 1 pkt 4 ustawy.”

W razie, gdy sprzedajemy usługi dla osób prywatnych zamieszkałych na terenie Unii Europejskiej, zobowiązani jesteśmy wystawić fakturę ze stawką VAT obowiązującą w Polsce na daną usługę, a co za tym idzie rozliczyć podatek od towarów i usług. Usługi, w odniesieniu do których podatek VAT rozliczany jest w Polsce ujmujemy w deklaracji VAT na takich samych zasadach jak wszystkie inne transakcje krajowe („Dostawa towarów oraz świadczenie usług na terytorium kraju”).

Czy sprzedając usługi należy zarejestrować się do VAT-UE?

Zanim zaczniemy sprzedawać usługi do Unii Europejskiej powinniśmy zarejestrować się do transakcji wewnątrzwspólnotowych, czyli zostać podatnikiem VAT-UE. Aby to zrobić należy dostarczyć do urzędu skarbowego formularz VAT-R. W razie, gdy przedsiębiorca został już wcześniej zarejestrowany jako podatnik VAT czynny lub zwolniony, powinien złożyć aktualizację druku VAT-R.

W celu zarejestrowania się do VAT-UE jako przedsiębiorca zamierzający świadczyć usługi na terenie Unii Europejskiej, na druku VAT-R zaznaczamy następujące pola:

• pole 58 w części C.3. – czynny podatnik VAT;
• pole 50 w części C.3. – przedsiębiorca zwolniony z VAT.

W razie korzystania ze zwolnienia z VAT, rejestracja jako podatnik VAT UE nie ma wpływu na utratę tego zwolnienia.

Po zarejestrowaniu, właściwy urząd skarbowy nadaje NIP europejski, co w praktyce oznacza konieczność posługiwania się NIP-em z przedrostkiem „PL” przy zawieraniu transakcji na terenie UE.

Zgłaszając się jako podatnik VAT-UE można zaznaczyć, że chcemy otrzymać potwierdzenie rejestracji. Rejestracja jako podatnik VAT-UE implikuje, że od tego momentu będziemy widoczni w bazie VIES  (System Wymiany Informacji o VAT).

Przedsiębiorca nie zostanie zarejestrowany do VAT-UE w następujących przypadkach:

• podanie w zgłoszeniu rejestracyjnym danych niezgodnych z prawdą,
• nieistniejąca firma,
• brak kontaktu z przedsiębiorcą lub jego ewentualnym pełnomocnikiem,
• brak stawienia się na wezwanie w urzędzie skarbowym przedsiębiorcy lub jego ewentualnego pełnomocnika,
• z informacji urzędu wynika, że przedsiębiorca będzie wykorzystywał działalność banków lub spółdzielczych kas oszczędnościowo-kredytowych do przestępstw skarbowych.

Informacja podsumowująca VAT-UE

VAT-UE to informacja podsumowująca dokonane przez przedsiębiorcę transakcje wewnątrzwspólnotowe. Podatnicy świadczący w danym okresie rozliczeniowym wewnątrzwspólnotowo usługi, dla których miejscem rozliczenia podatku z transakcji jest kraj nabywcy, zobowiązani są dostarczać do urzędu skarbowego deklarację VAT-UE. Informację podsumowującą składamy za okresy miesięczne, nawet jeżeli rozliczamy się kwartalnie z podatku VAT.

Deklarację VAT-UE należy przekazać do US w formie elektronicznej do 25-tego dnia miesiąca następującego po okresie rozliczeniowym, w którym nastąpiła transakcja wewnątrzwspólnotowa. W razie przekroczenia terminu należy złożyć także czynny żal zawierający wyjaśnienie opóźnienia.

Brak wykonania w danym okresie rozliczeniowym transakcji wewnątrzwspólnotowych oznacza, że nie mamy obowiązku składania informacji podsumowującej VAT-UE za dany okres. Nie ma jednak przeciwwskazań, aby dostarczyć „zerową” informację podsumowującą. Warto mieć bowiem na uwadze, że naczelnik urzędu skarbowego ma prawo wykreślić przedsiębiorcę z rejestru jako podatnika VAT-UE w razie, gdy przez 6 kolejnych miesięcy nie zostanie przekazana do US deklaracja VAT-UE.