Telewizor w kosztach firmy

Kiedy telewizor stanowi koszt uzyskania przychodów?

Zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23.

Definicja wskazana w ustawie ma charakter ogólny, a telewizor nie został wskazany w art. 23 ust. 1 ustawy jako wydatek niestanowiący kosztów uzyskania przychodów.

W konsekwencji oznacza to, że podatnik powinien dokonać indywidualnej analizy, a więc ustalić czy wydatek na zakup telewizora został poniesiony w celu uzyskania, zachowania lub zabezpieczenia źródła przychodów oraz czy pozostaje w związku z prowadzoną przez podatnika działalnością gospodarczą,

Wydatek na telewizor może zatem zostać zakwalifikowany jako koszt uzyskania przychodów, o ile przedsiębiorca jest w stanie wykazać, że zakup telewizora pozostaje w związku przyczynowo-skutkowym z uzyskaniem przychodu z danego źródła, bądź też zachowaniem lub zabezpieczeniem źródła przychodów.

Dodatkowo trzeba mieć na uwadze, że aby wydatek na telewizor mógł stanowić koszt uzyskania przychodów, wydatek musi być poniesiony przez podatnika, definitywny (wartość poniesionego wydatku nie może zostać podatnikowi w jakikolwiek sposób zwrócona) oraz zostać właściwie udokumentowany.

Możliwość zakupu telewizora jako kosztu podatkowego przez programistę została potwierdzona w interpretacji indywidualnej sygn. 0114-KDIP2-1.4011.250.2022.2.KW z dnia 25 kwietnia 2022 roku wydanej przez Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej.

Wnioskodawcą jest osoba prowadząca jednoosobową działalność gospodarczą, osiągająca przeważającą część przychodów z tytułu działalności usługowej w zakresie technologii informatycznych i komputerowych, mająca nieograniczony obowiązek podatkowy w Polsce i rozliczająca się na podstawie podatkowej księgi przychodów i rozchodów, według skali podatkowej.

Wnioskodawca świadczy usługi dla włoskiego kontrahenta, a co za tym idzie, niezbędne jest prowadzenie częstych wideokonferencji z pracownikami włoskiego kontrahenta, podczas których prezentowane są treści związane z przedmiotem umowy. Wnioskodawca zamierza zakupić telewizor o rozmiarze około 50-60 cali, którego koszt nie przekroczyłby 5000,00 złotych brutto. Telewizor ma służyć głownie jako wyświetlacz do przeprowadzania wideo-konferencji oraz do prezentowania treści innym członkom zespołu w dobrej jakości.

Prezentowanie treści prezentacji miałoby się odbyć poprzez udostępnienie ekranu innym uczestnikom wideo-konferencji.

Ponadto, kilka razy w roku Wnioskodawca będzie używał telewizor na targach, podczas których będzie prezentował gronie interesantów zrealizowane przez siebie projekty.

Zakupiony telewizor będzie wykorzystywany głównie na potrzeby związane z prowadzoną działalnością gospodarczą, jednak Wnioskodawca nie wyklucza wykorzystywania telewizora na cele prywatne po godzinach pracy.

Telewizor będzie użytkowany dłużej niż rok.

Wnioskodawca zamierza zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów działalności gospodarczej wydatek poniesiony na zakup telewizora, zamierza w miesiącu dokonanego zakupu. Wydatki na zakup telewizora zostaną poniesione tylko przez Wnioskodawcę i nikt nie zwróci mu kosztów związanych z zakupem. Wnioskodawca otrzyma fakturę VAT od firmy, od której kupuje telewizor, dokumentującą zakup telewizora, a więc wydatek poniesiony na ten zakup.

Wnioskodawca zadał pytanie czy wydatki poniesione na zakup sprzętu w postaci telewizora, mogą stanowić koszt uzyskania przychodu w całości na podstawie art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej potwierdził, że w zaprezentowanej przez Wnioskodawcę sytuacji, zakup telewizora jest związany z zakresem prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności gospodarczej i służy zabezpieczeniu oraz zachowaniu źródła przychodów. Ponadto, wydatek ten nie jest ujęty w katalogu zawartym w art. 23 cytowanej ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Mając na uwadze powyższe, należy stwierdzić, że w świetle okoliczności opisanych we wniosku wydatki poniesione przez Pana na zakup telewizora dla potrzeb związanych z prowadzoną działalnością gospodarczą, spełniają przesłanki, o których mowa w art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. W tej sytuacji – o ile wartość początkowa telewizora nie przekroczy 10 000 zł – przedmiotowy wydatek można uznać w całości za koszty uzyskania przychodu z pozarolniczej działalności gospodarczej.

W sytuacji, gdy zakup sprzętu przekroczy kwotę 10 000 zł do kosztów uzyskania przychodów może Pan zaliczyć odpisy amortyzacyjne.

Przedsiębiorca może zatem zaliczyć wydatek do kosztów uzyskania przychodów, jeżeli sprzęt jest wykorzystywany w prowadzonej działalności gospodarczej np. do wideokonferencji czy jako wyświetlacz do prezentowania informacji.

Telewizor może być wykorzystywany również w działalności w celu umilenia czasu oczekiwania na wizytę klientów np. w przychodni lekarskiej, salonie fryzjerskim czy gabinecie kosmetycznym. W takiej sytuacji telewizor powinien być zainstalowany w miejscu dostępnym dla klientów.

Telewizor w mieszkaniu

W zaprezentowanej powyżej interpretacji indywidualnej sygn.  0114-KDIP2-1.4011.250.2022.2.KW, organ podatkowy zgodził się ze stanowiskiem podatnika o ujęciu wydatków na zakup telewizora w kosztach uzyskania przychodów w sytuacji, gdy telewizor ma służyć głównie na cele prowadzonej działalności gospodarczej, jednak przedsiębiorca w złożonym wniosku nie wykluczył także  wykorzystywania telewizora na cele prywatne po godzinach pracy.

Jeżeli jednak działalność gospodarcza jest prowadzona w mieszkaniu przedsiębiorcy,  należy zachować szczególną ostrożność decydując się na zaliczenie zakupu telewizora do kosztów podatkowych.

W interpretacji indywidualnej sygn. 0115-KDWT.4011.191.2021.1.KG z dnia 19 lipca 2021 roku, Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej co prawda potwierdził, że prawnik świadczący pracę zdalnie z siedziby kancelarii, która jest zarejestrowana w jego mieszkaniu w zaprezentowanej we wniosku sytuacji może zaliczyć wydatek na telewizor do kosztów uzyskania przychodów.

Jednak organ podatkowy przypomniał również, że zgodnie z art. 23 ust. 1 pkt 49 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, za koszty uzyskania przychodu nie uważa się wydatków poniesionych na zakup zużywających się stopniowo rzeczowych składników majątku przedsiębiorstwa, niezaliczanych zgodnie z odrębnymi przepisami do środków trwałych – w przypadku stwierdzenia, że składniki te nie są wykorzystywane dla celów prowadzonej działalności gospodarczej, lecz służą celom osobistym podatnika, pracowników lub innych osób, albo bez uzasadnienia znajdują się poza siedzibą przedsiębiorstwa.

Tym samym organ podatkowy podkreśla, że telewizor stanowi koszt podatkowy w działalności, jednak tylko wtedy gdy sprzęt jest wykorzystywany przez podatnika na cele firmowe.

W przypadku, gdy telewizor służy celom prywatnym przedsiębiorcy, nie powinien być kwalifikowany jako koszt uzyskania przychodów.

W przypadku prowadzenia działalności w mieszkaniu, telewizor jako koszt podatkowy może budzić wątpliwości organów podatkowych w razie ewentualnej kontroli czy sprzęt nie jest wykorzystywany w celach prywatnych, o czym świadczyć może np. fakt, że jest to jedyny telewizor w mieszkaniu lub umieszczenie sprzętu w salonie.

Ten i inne koszty szybko i wygodnie możesz zaksięgować w programie księgowym online 360 Księgowość. Możesz to zrobić w Menu – Zakupy – Faktury i inne dowody zakupu.

Kiedy telewizor stanowi środek trwały w działalności gospodarczej?

Przedsiębiorca dokonujący zakupu telewizora przeznaczonego na cele firmowe może zaliczyć wydatek bezpośrednio do kosztów uzyskania przychodów w prowadzonej działalności, pod warunkiem że wartość telewizora nie przekracza 10 000 zł brutto (przedsiębiorca zwolniony z VAT) lub 10 000 zł netto (czynny podatnik VAT, przy założeniu że telewizor będzie wykorzystywany do czynności opodatkowanych). Ujęcie wydatku na telewizor bezpośrednio w kosztach podatkowych w dacie poniesienia kosztu sprawia, że podatek dochodowy do zapłaty zostaje obniżony w bieżącym okresie rozliczeniowym.

Zgodnie z art. 22 ust. 6b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, dla podatników prowadzących uproszczoną księgowość w postaci Podatkowej Księgi Przychodów i Rozchodów, za dzień poniesienia kosztu uzyskania przychodów uważa się dzień wystawienia faktury (rachunku) lub innego dowodu stanowiącego podstawę do zaksięgowania (ujęcia) kosztu.

W przypadku natomiast, gdy wartość telewizora przekracza kwotę 10 000 zł, telewizor ten co do zasady powinien zostać ujęty w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych i rozliczony w ramach dokonanych odpisów amortyzacyjnych.

Zgodnie bowiem z art. 22a ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, amortyzacji podlegają, z zastrzeżeniem art. 22c, stanowiące własność lub współwłasność podatnika, nabyte lub wytworzone we własnym zakresie, kompletne i zdatne do użytku w dniu przyjęcia do używania:

1) budowle, budynki oraz lokale będące odrębną własnością,

2) maszyny, urządzenia i środki transportu,

3) inne przedmioty

– o przewidywanym okresie używania dłuższym niż rok, wykorzystywane przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą albo oddane do używania na podstawie umowy najmu, dzierżawy lub umowy określonej w art. 23a pkt 1, zwane środkami trwałymi.

Jeżeli zatem wartość telewizora przekracza kwotę 10 000 zł brutto (nievatowiec) lub 10 000 zł netto (czynny podatnik VAT), to o ile spełnione są wszystkie warunki wymienione powyżej, telewizor powinien zostać zakwalifikowany do środków trwałych podatnika i amortyzowany. Symbol KŚT (Klasyfikacja środków trwałych) odpowiadający telewizorowi to 621 „Urządzenia odbiorcze dla radiofonii i telewizji”.

Możliwości amortyzacyjne małego podatnika

Nie ma również przeciwwskazań, aby telewizor o wartości nieprzekraczającej 10 000 zł, został wprowadzony do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, o ile spełnia warunki zawarte w art. 22b ust. w ustawy o PIT.

Artykuł przygotowany przez naszą specjalistkę Karolinę Szopa